‘Abstract Memories’ – Femke Reijerman
Wederom een prachtige primeur in Atelier K84: vanaf vrijdag 27 januari is aan de Keizersgracht in Amsterdam de eerste solo-expositie ‘Abstract Memories’ van fotografe Femke Reijerman te bewonderen. Abstract Memories toont een overzicht uit Femke’s architectonische beelden en bloemen werken. Beelden waarin gespeeld wordt met licht, schaduw en structuur. Een verzameling werken die op een subtiele manier gevoelens van verwondering en verbazing oproepen. En de kijker vervolgens met een vleugje mysterie achterlaten.
In haar foto’s creëert Femke een nieuwe, abstracte wereld van kleur en tactiliteit. Ze construeert en ‘componeert’ voortdurend, ‘beitelt’ als een beeldhouwer aan diverse componenten, net zolang totdat op intuïtie het uiteindelijke beeld, die ultieme visie, tot stand komt. Zoals gebruikelijk bij Atelier K84 zal de kunstenaar tijdens de openingstijden van Abstract Memories altijd in de kunstruimte aanwezig zijn. Femke kijkt ernaar uit om zelf haar werk aan alle belangstellenden te kunnen toelichten.
Hoewel je het misschien niet verwacht wanneer je de beelden van Femke Reijerman (1977, Nijmegen) ziet, komt de inspiratie vooral uit haar omgeving en soms alledaagse ontmoetingen met natuur en architectuur. Wat van die plekken blijft hangen is de lichtval, schaduwwerking, textuur en perspectief. Hiermee gaat ze op een vrij intuïtieve manier aan de slag in haar studio. Het beeld komt tot stand als een sculptuur, ze schaaft en bouwt aan de compositie en materialen, net zo lang tot het allemaal samenvalt.
Femke Reijerman studeerde in 2000 af aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) in Den Haag. Nadat ze jaren heeft gewerkt als mode- en portretfotograaf, ligt haar focus sinds drie jaar meer op het creëren van autonoom werk. In deze – bijzonder productieve – periode heeft ze haar onderscheidende artistieke handschrift verder ontwikkeld. Femke’s werk was o.a. recent te zien bij de nieuwe kunstbeurs (re)Discoveries.
De expositie Abstract Memories is een overzicht van de architectonische beelden en van het bloemen werk van Femke. Allemaal zijn ze een onderdeel van een continue doorlopende serie. In deze beelden speelt ze zoals in al haar werk met licht, schaduw en structuur.
Het zijn abstracte herinneringen aan plaatsen en momenten. Bijvoorbeeld een zonsopkomst in een metropool, het maanlicht op een gebouw, een onverwachte reflectie of een herinnering aan een landschap waar ze is langsgefietst. Gevormd tot een nieuw beeld met zijn eigen plek en dimensie. Het werk is gebaseerd op de ruimtelijke relatie van een object en zijn omgeving. Femke plaatst objecten precies boven, onder en naast elkaar zodat ze samenvallen óf misschien juist niet. Het volume, de lijnen, de schaduwen moeten zich allemaal als het ware overgeven aan haar wil, herinneringen en zeggenschap. Plotseling ontdekt de kijker dat de tweedimensionale foto voor hen onverwacht transformeert in een driedimensionale wereld waarin hen een nieuwe, wonderlijke ervaring te wachten staat.
Femke's artist statement
“In mijn foto’s creëer ik een nieuw, vaak abstract realisme waarin kleur en tactiliteit een hoofdrol spelen. De beelden ontstaan door ogenschijnlijk willekeurige elementen samen te voegen en enkele vervolgens weer weg te nemen. Minutieus en met veel geduld bouw ik in mijn studio handmatig aan een verbinding tussen de verschillende onderdelen, zonder enige tussenkomst van digitale technologie. Een foto komt zo tot stand net als een sculptuur: ik construeer en “componeer” voortdurend, ‘beitel’ aan diverse componenten, net zolang totdat ik op intuïtie de juiste balans heb gevonden tussen licht object en omgeving.”
“Als kunstenaar geef ik alledaagse voorwerpen graag een onalledaagse en unieke draai. Mijn werk zit vol tegenstellingen, met name in de manier waarop het onverwachte en enigszins onorthodoxe combinaties van kleur en licht in zich verenigt. Hiermee kan ik precies die imaginaire en dromerige sferen construeren die ik voor ogen heb. Vaak speel ik met de traditionele perspectiefregels. Bijvoorbeeld door schaduwen te creëren die er helemaal niet zijn of juist licht het beeld in te laten kruipen waar je het niet zou verwachten.”
“Ook door het gebruik van materialen die een bepaalde tactiliteit oproepen, voeg ik een onverwacht effect aan mijn werk toe. Zo schuurt hard en koel beton tegen broze, fragiele bloemen of teer papier. Deze materialen roepen allemaal een andere emotie op en zorgen soms voor contrasterende gevoelens, bijvoorbeeld warme of juist koele prikkels.”
“Door te spelen met al deze elementen – kleur, licht en materialen – streef ik ernaar om een extra dimensie aan mijn werk toe te voegen. Dat kan zowel letterlijk als op meer emotioneel vlak zijn. Plotseling ontdekt de kijker dat de tweedimensionale foto voor hen onverwacht transformeert in een driedimensionale wereld waarin hen een nieuwe, wonderlijke ervaring te wachten staat. Mijn beelden roepen zo subtiele gevoelens van verwondering en verbazing op om de kijker vervolgens met een vleugje mysterie achter te laten.”