Atelier K84 is verheugd om iedereen welkom te kunnen heten bij de eerste solo-expositie ‘And so the Bird Flew’ van de succesvolle portret- en modefotografe Violaine Chapallaz. De vluchtigheid van het leven. Dat is de rode draad in de door Chapallaz getoonde werken bij deze expositie.

Tevens is voor het eerst te zien haar fotoserie ‘Soft Landings’ – in samenwerking met theatermaker en model Marte Boneschansker. Chapallaz zal tijdens de openingstijden, of op afspraak, in Atelier K84 aanwezig zijn om haar werk zelf te kunnen toelichten.

And so the Bird Flew.  And so the Bird Flew toont een verzameling werken die op verschillende manieren samenhangen met de vluchtigheid van het leven: het verlies van jeugd, onschuld en vruchtbaarheid, de zoektocht naar ’thuis’ – in jezelf en in de wereld, afgewezen worden, samen wegvliegen, opnieuw neerstrijken en troost vinden in de rauwe schoonheid van de vergankelijkheid die ons allen bindt.

In de expositie is bijvoorbeeld een aantal beelden uit Chapallaz’ portret-serie Night Birds te zien, waarin ze de confrontatie aangaat met de lelijkheid van haar innerlijke demonen en angsten – donkere gevoelens die het daglicht niet kunnen verdragen, maar zich altijd een weg naar buiten weten te banen.

Violaine Chapallaz.  De in Haarlem gevestigde fotografe Violaine Chapallaz (1969) is gespecialiseerd in portret- en modefotografie waarin natuur een belangrijke rol speelt. Hierbij zijn natuurlijk licht en analoge technieken leidend, vanwege de uitdaging en onvoorspelbaarheid die dit met zich meebrengt. Chapallaz’ foto’s spelen zich vaak af in de natuur of op verlaten en vervallen plekken, waarbij perfecte kledingstukken contrasteren met de realiteit van het leven. Ze gelooft niet in ‘picture perfect’ – omdat het leven niet perfect is – in plaats daarvan werkt ze graag met wat er is, geleid door haar bijna documentaire intuïtie.

Chapallaz is geboren in Lausanne, Zwitserland en bracht haar vormende jaren door in verschillende landen over de hele wereld. Door de nieuwsgierigheid naar haar omgeving werd haar passie voor fotografie al snel haar manier van denken en communiceren. Geïnspireerd door haar reizen is ze geïnteresseerd in het ongepolijste, onderbelichte en onbegrepene. Vanuit dit standpunt verkent ze thema’s als vrouwelijkheid, intimiteit en verlies.

Door een confrontatie met haar eigen sterfelijkheid zijn eerlijkheid en introspectie tegenwoordig nog belangrijker dan vroeger. Hierbij biedt haar fascinatie met natuur troost en gebruikt ze deze natuurlijke elementen als een taal om woorden te kunnen geven aan haar gevoelens en herinneringen, die ze als in een dagboek probeert te vangen voordat ze zijn vervlogen.